واقعا دلم نمیاد بگم خداحافظ. مخصوصا بعد از محبت دوستان عزیزی که پست قبل بهم هدیه دادن و همه‌ی کسانی که مدت‌ها این وبلاگ رو قابل دونستن و نوشته‌هام رو خوندن ولی خب نمیدونم چرا به بیماری حرف‌های بسیار دارم ولی نمی‌تونم بنویسم دچار شدم! بعد به ذهنم رسید بیا از کم شروع کن و در حد یکی دو خط بنویس تا شاید دوباره با این نوشتن آشتی کنی ولی اینجا برای این سبک نوشتن انتخاب خوبی نیست و تصمیم گرفتم توی کانال قدیمی که با عرض پوزش همه رو قبلا ریمو کرده بودم؛ دوباره بنویسم خلاصه اگه دوست داشتید اونجا کنارم باشید :)